Week 7 - Brisbane
Verschillende mensen hier vroegen zich af waarom ik naar Brisbane wilde gaan, want volgens hen is er niet veel te doen. Het antwoordt: Fraser Island! Maar daar kom ik nog op.
Het echtpaar waar ik verblijf is Italiaans en dat betekent elke dag Italiaans eten! :-D Ze wonen buiten het centrum, wat betekent dat ik met de ferry naar de stad moet, over de rivier die door de stad heen kronkelt. De tocht duurt zo'n half uur en brengt je langs verschillende bruggen. Er is één brug waar je net als in Sydney overheen kunt lopen, maar hij is niet zo hoog en lang niet zo indrukwekkend. Een brug die wel indrukwekkend is, of in ieder geval interessant, is de speciale voetgangersbrug die uit verschillende totaal anders uitziende delen bestaat.
Net als in de andere steden, zijn er mooie oude gebouwen, omsingeld door moderne. Zo zonde, maar nog steeds mooi. Het centrum is gezellig met diverse coffeeshops en eetgelegenheden. Vanaf hier loop je in ongeveer 5 minuten naar de botanische tuinen, zoals elke stad hier ze heeft, en vanaf daar over de voetgangersbrug naar South Bank. Via een soort park, waar je praktisch ondersteboven word gelopen door grote hagedissen (en ja, ik ben weer een van de weinige die dit indrukwekkend vindt hier), en waar je in plaats van langs bloemperken langs groente tuinen loopt met enorme basilicumplanten, kom je bij een aangelegd strand! Het is vrij groot, met afgezonderde delen met verschillende dieptes. Erg mooi, maar vooral heel gezellig met ook hier diverse drink en eetgelegenheden. Op warme dagen is het hier dan ook enorm druk.
Fraser!
De weg naar Fraser Island is lang, de weg op Fraser enorm hobbelig. Er zijn hier namelijk helemaal geen wegen. Je rijdt over het strand met een 4wd, als de tijsingen dat toelaten, of 'aangelegde' zandwegen. Er is een rivier waar het water crystal helder is, waar je kunt zwemmen en het water 100% zuiver is om te drinken. Regenwater doet er zo'n drie jaar over (als ik het goed heb onthouden) om via deze rivier weer gezuiverd boven te komen. Even verderop kun je de verschillende kleuren zand bekijken die ze op Fraser hebben, via de rotsen, maar het zijn er niet zoveel als ze op de plaatjes afbeelden. Desondanks wel mooi, van wit naar donker oranje, bijna bruin. Daarnaast hebben ze er een schipwrak, enkel nog het geraamte, compleet verroest en half verzonken in het zand. Er wordt strikt gewaarschuwd om niet tussen het geraamte door te lopen voor foto's, maar natuurlijk zijn er altijd mensen die niet kunnen lezen of luisteren. Als laatste voor de eerste dag zijn we naar Indian Head gegaan, een prachtig uitkijkpunt over de steanden en de oceaan. Als je vanaf hier naar beneden kijkt, kun je de schildpadden, pijlstaartroggen en haaien zien, maar met mijn geluk waren er natuurlijk geen haaien te zien.
De volgende dag zijn we naar een regenwoud gegaan, bizar genoeg want er is hier geen grond voor de bomen om te leven, alleen zand... Wat volgens wetenschappers onmogelijk is, vindt hier toch echt plaats! Prachtige natuur, gigantische bomen, leguanen in de bomen en een "onzichtbare rivier", zoals de Aboriginals hem noemen, omdat hij doorzichtig is en je hem niet kunt horen. Daarna is het tijd om te rusten bij het meer Burrabee, wat volgens onze gids net zo goed is als Whitehaven beach. Ja, het is er erg mooi, maar nee, het is geen Whitehaven. Dan was er nog één ding aan het einde van onze trip, zonder dat zou de beleving niet compleet zijn: jawel, we kwamen vast te zitten in het zand! Iedereen de bus uit, lucht uit de banden laten lopen, en weer verder. Behalve dat we nog een andere 4wd eruit moesten trekken die op dezelfde plek vast was geraakt!
Had ik al de hele week Italiaans gegeten? Raad eens waar we als afscheidseten naartoe zijn gegaan...