Week 5 - Cairns

Waar te verblijven?

Een paar dagen voor ik naar Cairns ga, krijg ik een bericht dat degene bij wie ik zou verblijven een ongeluk heeft gehad. Ze is niet gewond, gelukkig, maar wel van slag. Maar geen paniek, de eerste paar dagen kan ik bij familie blijven van de zuster die dit voor mij had geregeld (ik zou in eerste instantie bij haar verblijven, maar dat gaat een beetje moeilijk nu ze is verhuisd naar Melbourne) en daarna bij een ander gezin. Dan is het de vraag wie mij ophaalt van het vliegveld: eerst worden het haar ouders, dan is het haar zus en uiteindelijk toch haar ouders, anders krijgen zij mij niet meer te zien. Als ik echter in Cairns aankom, is het toch haar zus die mij opwacht, met haar jongste dochter... Gelukkig had ik mijn koord om van het congres en de button met JW.org zodat ze mij herkende! Volgen jullie het nog? Wacht maar, het wordt straks nog beter.

Na bijna anderhalf uur rijden komen we in Innisfail. Ja, inderdaad, ze hebben een heel end gereden om mij te halen! Maar zoals in Adelaide al bleek, zijn ze hier gewend aan lange afstanden en hebben ze er totaal geen bezwaar tegen. 's Avonds gaan we naar een klein strandje, Etty bay, waar we gaan eten met een groep broeders en zusters, erg gezellig! Ik had al gehoord dat je in deze omgeving Cassowary's kunt tegenkomen, dit is familie van de Emoe, maar in plaats van "saai" bruin, zijn deze zwart met een rood/blauwe nek. En ja hoor, we zijn er een tegengekomen. Niet zomaar een, maar met een jong! Dat schijnt wel uniek te zijn. Hij is erg mooi en later kwamen we er nog een tegen, op het strand, totaal niet bang voor ons. Volgens mij is hij niet gevaarlijk, tenzij hij zijn eigen weerspiegeling in jouw auto ziet! Overigens ben ik hier alsnog beloond met een schitterende sterrenhemel, die ik in Alice heb moeten missen. Gewoon op het strand liggen en kijken, heerlijk!

We zijn een dag naar Cairns geweest naar een zoo, waar ik een koala heb mogen vasthouden (eindelijk!), een grote hagedis, en een krokodil. Een slang had ook gemogen, zelfs tegelijk met de krokodil, en ja ik weet dat hij mij niet zal bijten, maar nee, ik heb het niet gedaan... Ik kan wel zeggen dat ik hem heb aangeraakt ;). Daarnaast hadden ze hier een klimavontuur wat op papier erg lastig is uit te leggen, maar wat erg leuk was om te doen! Onderweg moest je drie keer met de slinger naar de andere kant, onder andere over de plaats waar de krokodil Goliath verblijft (hij heeft die naam niet voor niets!). 

De andere dagen ben ik met de twee oudste twee meiden, beide pionieren, in de velddienst geweest. Dit gaat echt op z'n Australisch: onder de paraplu, op het gemakje en tussendoor wat eten en drinken en genieten van de omgeving. We hebben het wel voor elkaar gekregen om bij de eerste deur de aanbieding te doen zoals in de km, met de film van de site, en gelijk een studie opgericht! Wat was dat gaaf!

De meiden hebben me mee op stap genomen en watervallen laten zien, we hebben gezwommen in meren, gelopen door de regenwouden en we zijn nog op een erg mooi strand geweest, waar ik inderdaad niet de zee in kon, al was het nog zo aanlokkelijk! O ja, en we hebben bij iemand op de boerderij een lammetje en jonge geit mogen voeden, verschrikkelijk schattig! Had ik al verteld dat ze zelf in de tuin een Lorakee hebben? Een schitterende felgekleurde vogel! 

Dan is het tijd voor mijn volgende logeeradres, maar de avond voor vertrek, we liggen al in bed, komt er bericht dat de dochters van het gezin waar ik zou verblijven allebei ziek zijn. Maar geen nood: ik kan bij iemand anders verblijven, in Atherton, totdat ik alsnog naar dit gezin kan. Ik vind het allemaal best, mijn koffer is gepakt, ik zie wel waar ze mij afzetten!

Ik kom te terecht bij een hele lieve zuster, Jill, halverwege de 30 en pioniert. De woning is opgesplitst in drieen, ze woont er samen met haar moeder en het zusje waar ik in eerste instantie zou zijn blijven slapen maar die een ongleuk heeft gehad. We gaan samen een hele dag in de velddienst, bowlen met een groep, barbecuen bij een vulkaan meer en er in zwemmen, barbecuen bij een ander meer en als afsluitende avond bij haar thuis dansen. 

O, trouwens, ik zou zondags naar het andere gezin gaan voor nog twee dagen, maar Jill vroeg op zaterdagochtend of ik dat nog wel zag zitten voor 2 dagen en heeft de familie toen gebeld. Bleek dat nu de moeder ziek was geworden, dus het was inderdaad beter als ik bij Jill bleef. Haar dochters zijn nog wel met ons meegegaan naar de tweede barbecue en op de laatste dag ben ik met een van hen en het zusje waar ik eerst zou verblijven op stap gegaan. 

Ik heb in deze week een hoop gezien en gedaan, maar dat kan ik beter allemaal aan de hand van de foto's vertellen. Voor wie meer wil horen, maak gerust een afspraak! Één ding is zeker, ik heb er een geweldig lieve vriendin bij, het afscheid viel zwaar, en nog meer vrienden met wie ik zeker contact houd!

Ik heb er misschien heel luchtig over gedaan, maar wat een bereidwilligheid en liefde van iedereen om mij op te vangen! Had ik al gezegd hoe makkelijk ze hier zijn in het afleggen van lange afstanden? De ochtend van vertrek moest ik om 8.10 vliegen, wat betekent dat ik om 5.45 vanaf huis moest vertrekken. De zuster die ziek was geworden waardoor ik niet bij hen kon verblijven (en die ruim een half uur bij ons vandaan woont), stond erop om mij weg te brengen... Over opoffering gesproken. Toen iemand zei dat ik het andersom moest bekijken, wat als haar dochter bij ons verbleef? Heel eenvoudig: ik zou haar op de trein zetten! De dochter was er zelf bij en kon er om lachen, toen ik het de volgende ochtend aan haar moeder herhaalde, heb ik gelijk de belofte gedaan dat mocht het voorkomen, ik haar dochter persoonlijk zal wegbrengen naar het vliegveld. Haar antwoord was dat ze er voor zouden zorgen dat het een nachtvlucht zal zijn! 

Laatste puntje: ik heb inmiddels twee nabezoeken te doen (de andere was in Melbourne), dus ik zal terugmoeten! Dat, plus het feit dat ik hier nog lang niet alles heb gezien!